Babia Góra, znana również jako Babia hora w języku słowackim, to imponujący masyw górski w Paśmie Babiogórskim, będącym częścią Beskidu Żywieckiego w Beskidach Zachodnich. Najwyższym szczytem jest Diablak (1725 m), często zwany Babią Górą, co czyni go najwyższym szczytem Beskidów Zachodnich i drugim pod względem wybitności w Polsce po Śnieżce.

    Istnieje wiele legend związanych z nazwą Babia Góra. Jedna z nich opowiada o olbrzymce, która wysypała kamienie przed swoją chatą, a inna sugeruje, że to miejsce to pamiątka skamieniałej kochanki zbójnika. Inne legendy sugerują, że nazwa może pochodzić od ukrywania branków przez zbójników w jaskiniach pod górą.

    W XIX wieku nadano Babiej Górze miano "Królowej Beskidów" z powodu jej imponującej wysokości i zmiennej pogody. Z rzadkich gatunków roślin występujących w tym regionie można wymienić tojad morawski, wyblin jednolistny czy zimoziół północny.

    W 1954 roku utworzono Babiogórski Park Narodowy obejmujący masyw Babiej Góry, a w 1977 roku UNESCO uznało ten obszar za światowy rezerwat biosfery ze względu na jego wyjątkowe walory przyrodnicze.